Bat egin gure eskaerarekin, eta aldarrikatu CIE GEHIAGORIK EZ dugula nahi,

• CIE-etan eraso eta duintasunaren urratze GEHIAGORIK EZ. Zentro horiek babesik gabeko gune bihurtu dira, ez dago haietan segurtasun-baldintza egokirik eta behin eta berriro urratzen dira askatasunik gabe barneratuta dauden pertsonen eskubideak.
• Kartzela-giro eta barneratuen kriminalizazio GEHIAGORIK EZ. Polizia nazionalak zentro horietan duen eginkizuna berrikusi behar da, kidego horrek betetzen baititu zerbitzuak antolatzeko, kudeatzeko eta kontrolatzeko lanak. Eginkizun horiek esku-hartze sozialean adituak diren profesionalek bete beharko lituzkete.
• Adin txikiko pertsona GEHIAGORIK EZ CIE-etan. 2018. urtean adin txikiko 89 lagun atxiki zituzten legez kontra askatasunik gabe zentro horietan. Adina zehazteko frogetan hainbat akats izaten dira eta prozesu horretan adin txikikoak ez dira eramaten babes-zentroetara, eta horrek urratu egiten du adin txikikoen eta haien eskubideen interes gorena zaintzeko betebeharra.
• Pateretatik bizirik atera diren pertsona GEHIAGORIK EZ CIE-etan. Zentro hauek ez ziren sortu Espainiako kostaldera egoera zaurgarrietan iristen diren pertsonei harrera egiteko eta haiek identifikatzeko.
• Pertsona gaixo GEHIAHORIK EZ CIE-etan. Osasun-arreta ez da batere ona, eta, horren erakusle, gaixotasun larriak eta buruko osasun-arazoak dituzten hainbat pertsona hauteman dira zentro horietan. Samba Martine-rena eta gisako tragediak saihestu zitezkeen berme osoko mediku-zerbitzua emanez gero.
• Asilo-eskatzaile GEHIAGORIK EZ CIE-etan. Barneratutako pertsona askok asiloa eskatzeko profila dute, baina zailtasun larriak dituzte prozedura horri berme osoz heltzeko.
• GKE-en eta senideen bisitak baimentzeko oztopo GEHIAGORIK EZ. Gure presentzia lagungarri da legea betetzeko eta barneratutako pertsonen eskubideak babesteko.
• Arbitrariotasun eta bazterketa GEHIAGORIK EZ CIE-etako atxilotze-politiketan. 2018an, barneratutako pertsonen %68 Aljeria eta Marokokoa zen jatorriz.
• Banandutako familia GEHIAGORIK EZ CIE-etan. Barneratutako pertsona asko banandu egiten dituzte beren familietatik eta gure gizartean sustraitzeko ibilbidetik.
• Barneratuei behar bezala informatzeko eta orientatzeko itzultzaile eta baliabide eskasia GEHIAGORIK EZ.
• Kanporatze GEHIAGORIK EZ, aldez aurreko abisurik gabe eta senideei edo abokatu bati jakinarazteko aukerarik gabe.

Azken batean, EZ DADILA barneratzea NEURRIZ GAIN erabili, inor zentro horietan atxikitzea ez baita modu egokia migrazio irregularra kudeatzeko. Inor askatasunik gabe uztea baino aukera hobeak jasotzen dira legean (etxebizitza bat izatea, eta hor lokalizatu ahal izatea migratzaileak), eta horiek bideratu beharko lirateke. Izan ere, askatasunaz gabetzea, legean jasota dagoen moduan, kautelazko eta salbuespenezko erabakia izan beharko litzateke kasu jakin batzuetan, eta ez neurri orokortua.